باد معمولی خودروها  متشکل از  21 % اکسیژن و 78% نیتروژن  و 1% هم گازهایی مانند ازن، آرگون و مقداری رطوبت است که به واسطه وجود اکسیژن در آن به وجود می آید . اکسیژن موجود در باد معمولی عامل اصلی  ایجاد رطوبت در تایر است که با حذف آن میزان حمله رطوبت به سیمهای فولادی لاستیک کاهش می یابد و باعث افزایش عمر لاستیکها می شود.

استفاده از گاز نیتروژن چیز جدیدی نیست و سال هاست که  در تایر خودروهای مسابقه ای ، ماشین های صنعتی و صنایع هواپیمایی استفاده شده است .

نکات مثبت

ایمنی :

گاز نیتروژن قابل اشتعال نیست اما در هنگام حریق تایرهایی که باد معمولی دارند از اکسیژن موجود در تایرها برای سوختن استفاده می شود ، بنابراین گاز نیتروژن نسبت به هوا از نظر ایمنی عملکرد بهتری دارد.

افزایش عمر لاستیک :

گاز نیتروژن خشک است و بر خلاف باد معمولی رطوبت ندارد و استفاده از آن  باعث افزایش عمر تایر می شود . رطوبت موجود در باد معمولی احتمال ساییدگی و پارگی لاستیک را افزایش می هد.

کاهش نشتی :

مولکولهای نیتروژن، نسبت به مولکول های اکسیژن بزرگتر هستند و به همین دلیل احتمال خروج و فرار مولکولهای بزرگتر نیتروژن از تایر و کاهش فشار باد لاستیک و خطرهای ناشی از آن کمتر است.  به طور کلی میزان نشتی اکسیژن از تایر 1.6 مرتبه سریع تر از گاز نیتروژن است.

کاهش مصرف سوخت:

در صورت تنظیم بودن فشار گاز تایرها میتواند کاهش مصرف سوخت خودرو را نیز به دنبال داشته باشد. به طور کلی استفاده از گاز نیتروژن تاثیر کمی بر مصرف سوخت دارد اما به دلیل این که نشتی کمتری نسبت به اکسیژن  دارد در  نتیجه باعث کاهشی مصرف سوخت می شود.

نکات منفی :

هزینه بالا :

پر کردن تایر با استفاده از گاز نیتروژن به جای اکسیژن هزینه بیشتری دارد هم چنین  زمان بیشتری برای تعویض باد تایرها نیاز است. در نتیجه اجرت تعویض باد تایرها و پر کردن آن با گاز نیتروژن نیز بالا میرود.

در دسترس نبودن:

گاز نیتروژن گران تر ازگاز اکسیژن است و دسترسی به این گاز مانند اکسیژن راحت نیست و همه جا یافت نمی شودو هر تعمییرگاهی مجهز به تنظیم باد نیتروژن نیست .