کاتالیست‌ها قطعه‌هایی هستند که بسته به کارایی آن‌ها از مواد گران بهایی مانند پلاتین، پالادیوم و همچنین موادی غیر گران بها مانند آهن، نیکل و مس تشکیل شده‌اند.

عموما سه ماده سمی از اگزوز خودروها خارج می‌شوند که شامل اکسید‌های نیتروژن، مونواکسید کربن و هیدروکربن‌ها هستند. کاتالیست‌ها وظیفه دارند تا این سه ماده سمی را از طریق اکسیداسیون تبدیل به مواد غیر سمی کنند.

دو نوع کاتالیست وجود دارند که "دوگانه" و "سه‌گانه" نام دارند.

*دوگانه: این نوع در خودروهای دیزلی به منظور کاهش آلاینده‌های مونواکسید کربن و هیدروکربن‌های نسوخته استفاده می‌شوند. اما نکته منفی درباره این نوع کاتالیست‌ها این است که نمی‌توانند اکسید‌های نیتروژن را خنثی کنند به همین دلیل در خودروهای سواری با سوخت بنزینی به کار نمی‎‌روند.

*سه‌گانه: کاتالیست‌های سه‌گانه هر سه نوع گاز سمی را از طریق اکسیداسیون تبدیل به مواد غیر سمی می‌کنند:

۱- کاهش اکسیدهای نیتروژن به اکسیژن و نیتروژن
۲- تبدیل مونوکسیدکربن به دی اکسید کربن از طریق اکسیداسیون
۳- تبدیل هیدروکربن های نسوخته و تبدیل آنها به دی اکسید کربن و آب

توجه شود که عمر مفید کاتالیست‌ها بین ۵۰ تا ۶۰ هزار کیلومتر یا ۴ سال است. پس از این مدت این قطعات دیگر کارایی سابق را نخواهند داشت و طبیعتا موجب افزایش آلایندگی خودروها می‌شوند.