در سوی دیگر، واکنش کلی رانندگانی که در تصادفات درگیر می‌شوند، این است که به تصادف به‌عنوان رخدادی نادر ،غیرقابل پیش‌بینی و خارج از کنترل انسان مسئولیت‌پذیر نگاه می‌کنند، ضمن اینکه پیش از تصادف تصور می‌کنند دارای چنان طبیعت منحصر به‌فردی هستند که هرگز چنین حادثه‌ای برای آنها اتفاق نخواهد افتاد! حال چه کارهایی انجام دهیم تا احتمال وقوع تصادف را به حداقل برسانیم.

۱- رعایت فاصله ایمن
اگر راننده خودروی جلویی ناگهان ترمز کند و شما فاصله ایمن را از خودروی جلویی رعایت نکرده باشید احتمال برخورد و تصادف بیشتر می‏شود.

۲- پیروی از قانون دو ثانیه
هر راننده ‏ای باید قانون دوثانیه را بداند و رعایت کند. وقتی خودروی جلویی‏تان از کنار یک جسم ثابت مانند درخت یا تیر چراغ برق عبور کرد به آرامی بشمارید: «هزار و یک، هزار و دو » اگر قبل از اتمام شمارش، شما هم به آن جسم رسیدید، یعنی خیلی نزدیک به خودروی جلویی هستید. لازم است در آب و هوای نامساعد فاصله را دو برابر کرده و تا شش ثانیه بشمارید.

۳- استفاده از چراغ چشمک‏ زن (راهنما)
آگاه نکردن سایر رانندگان از تصمیمات رانندگی تان خیلی خطرناک است. راننده‏ های دیگر نمی‏توانند حدس بزنند شما قصد گردش به راست دارید یا می‏خواهید تغییر مسیر بدهید. علامت دادن برای ایمنی خودتان، سرنشینان، سایر رانندگان، موتورسواران، دوچرخه‏ سواران و عابران‏ پیاده الزامی است.

۴- مانع نشدن از روانی ترافیک
رانندگی با سرعت بسیار کم گاهی می‏تواند خطرناک‏تر از رانندگی با سرعتی کمی بیش از حد مجاز باشد. در مواقعی که ترافیک سنگین است و خودروهای دیگر در مسیر در حال عبور هستند، تغییر مسیر مداوم و مانع از عبور سایر خودروها شدن موجب اتلاف وقت بیشتر می‏شود، در حالی که حرکت منظم و پشت سرهم خودروها باعث روانی ترافیک می‏شود. سعی کنید در جریان ترافیک رانندگی کنید و اگر خودروی پشت سر شما قصد دارد سریع‏تر حرکت کند، به او اجازه عبور بدهید. ممکن است او مشکلی داشته باشد که شما از آن بی ‏اطلاع‌اید.

۵- رعایت سرعت ایمن
سرعت به خودی خود کشنده نیست. مشکل سرعت نامناسب است. برای مثال اگر باران یا برف سنگینی در مسیری که رانندگی با سرعت ۶۵ کیلومتر در ساعت مجاز است ببارد و دید راننده و توانایی توقف خودرو کاهش پیدا کند، رانندگی با این سرعت احتمال تصادف را افزایش می‏دهد. همین‌طور وقتی در جاده ‏ای ناآشنا مثلا جاده‏ های بین شهری با پیچ و خم‏های زیاد رانندگی می کنید، نمی توانید با همان سرعتی که برای بومی‏ها ایمن است، رانندگی کنید و بهتر است سرعت را با شرایط و سطح راحتی خودتان تنظیم کنید.

۶- استفاده از آینه‏ ها
لزوم ترمز کردن یا تغییر مسیر را پیش‏ بینی کنید. همیشه محیط رانندگی را زیر نظر داشته باشید و مراقب حرکت سایر راننده ‏ها و عابران‏ پیاده باشید. این‌طوری احتمال اینکه لازم باشد ناگهان ترمز کنید یا از مسیر منحرف شوید، کم می‏شود. یک راننده خوب همیشه از موقعیت‏ ها آگاهی دارد و با استفاده از آینه‏ ها می‏داند در اطراف‌اش چه می‏گذرد.

۷- رعایت حدود
قابلیت‏ ها و محدودیت‏ های خودروی‌تان را بدانید. خوردوهای قدیمی قابلیت‏ های خودروهای جدید را ندارند. بیش از توان خودروی‌تان سرعت نگیرید و طوری رانندگی کنید که بتوانید در موقع لزوم و به موقع ترمز کنید. همچنین خودرو باید به‌طور منظم عیب‏یابی شده و از نظر فنی بازدید شود.

۸- افزایش اطلاعات
اگر می‏خواهید راننده بهتری باشید و یاد بگیرید چه‌طور می‏توان موقعیت‏های پرخطر را مدیریت کرد، لازم است درباره خودرو و تصمیم‏ گیری در شرایط پرخطر بیشتر اطلاعات کسب کنید. در دوره‏ های آموزشی شرکت کنید و با بیشتر کردن اطلاعات و مهارت‌تان ایمنی تان را پشت فرمان افزایش دهید.

۹- بستن کمربند ایمنی
کمربند ایمنی را ببندید و از سایر سرنشینان هم بخواهید از کمربند ایمنی استفاده کنند. بستن کمربند ایمنی احتمال جراحات سنگین و مرگ‏بار را هنگام حادثه کاهش می‏دهد.

۱۰- مسوولیت‏ پذیری
مسوولیت ‏پذیر باشید. وقتی پشت فرمان می نشینید، مسوول مراقبت از جان خود، سرنشینان، عابران پیاده و سایر رانندگان هستید. از رفتارهای پرخطر اجتناب کنید. هنگام رانندگی صدای ضبط خودرو را بلند نکنید. بیش از ظرفیت خودرو مسافر سوار نکنید. پشت فرمان با تلفن همراه صحبت نکنید و به قوانین راهنمایی و رانندگی احترام بگذارید.