انتخاب بین روغن موتور مخصوص موتورهای دیزلی و موتورهای بنزینی ممکن است به نظر بدون مشکل به نظر برسد. تا زمانی که ویسکوزیته (غلظت) روغن یکسان باشد، شاید فکر کنید می‌توانید روغن دیزل را بدون هیچ مشکلی در خودروی بنزینی معمولی خود استفاده کنید اما این کار را نباید انجام دهید. به گفته‌ لِیک اسپید جونیور، متخصص روان کاری و اصطکاک، این کار می‌تواند باعث فرسایش بیشتر موتور خودروی شما شود.

ویسکوزیته تنها عاملی نیست که روغن‌ها را از هم متمایز می‌کند. تولیدکنندگان همچنین افزودنی‌های ضد سایش و شوینده را به ترکیب روغن موتور اضافه می‌کنند تا محصولات خود را از دیگر برندها متمایز کرده و کارایی روغن را بهبود ببخشند. تفاوت اصلی بین روغن‌های مخصوص موتورهای دیزلی و بنزینی در ترکیب افزودنی‌های آن‌هاست. در ویدیویی که اخیراً در یوتیوب منتشر شده، لِیک اسپید جونیور، متخصص علم اصطکاک و روان‌کاری توضیح می‌دهد که روغن موتور دیزلی حاوی افزودنی‌های شوینده بیشتری نسبت به روغن‌های مخصوص موتورهای بنزینی معمولی است. این میزان شوینده ضروری است زیرا موتورهای دیزلی در حین کار ذرات بیشتری مانند دوده را وارد روغن خود می‌کنند.

وجود شوینده بیشتر ممکن است به نظر مزیت بیاید اما برای موتورهای بنزینی این‌گونه نخواهد بود. به گفته‌ اسپید جونیور، شوینده‌ها برای اثرگذاری باید با افزودنی‌های ضد سایش موجود در روغن موتور رقابت کنند. موتورهای دیزلی به گونه‌ای طراحی شده‌اند که با این موضوع کنار بیایند اما موتورهای بنزینی چنین طراحی‌ای ندارند؛ بنابراین اگر از روغن موتور دیزلی در موتور بنزینی استفاده کنید موتور شما به‌طور کامل از افزودنی‌های ضد سایش موردنیاز خود بهره‌مند نخواهد شد. اسپید جونیور این نتیجه‌گیری را صرفاً بر اساس نظریه ارائه نمی‌دهد. زمانی که او در شرکت درایون ریسینگ اویل (Driven Racing Oil) مشغول به کار بود، چهار روغن با ویسکوزیته مشابه را مقایسه کرد که شامل دو روغن مخصوص موتورهای دیزلی و دو روغن مخصوص موتورهای بنزینی بود. نتایج نشان داد که روغن‌های دیزلی در مقایسه با روغن‌های معمولی فرسایش بسیار بیشتری روی قطعات آزمایشی ایجاد کردند؛ بنابراین کاملاً مشخص است که استفاده نکردن از روغن مناسب با افزودنی‌های درست به مرور زمان منجر به فرسایش بیشتر می‌شود.